علمی-فرهنگی-پرستاری

کلیه ها به تعداد 2 عدد و وزن تقریبا 125 گرم در طرفین و در قسمت خلفی پرده ی صفاق قرار دارند. کلیه راست به دلیل وجود کبد کمی پایین تر از کلی ه ی چپ قرار گرفته است. توسط کپسول باریکی از جنس بافت همبند پوشیده میشوند و از سمت جلو توسط لایه های صفاق از شکم و جزییات ان جدا میشوند.کلیه ها از ایورت شکمی شاخه ای به نام سرخرگ کلیوی را دریافت میکنند و سیاهرگ کلیه نیز به سیاهرگ اجوف تحتانی می ریزد.در مجموع 25 درصد از برون ده قلب را کلیه ها دریافت میکنند و توانایی پاک کردن مواد مضر از خون را دارا هستند. واحد عملی کلیه نفرون ها هستند که ادرار درون ان ها تشکیل میشود. در هر کلیه تقریبا یک میلیون نفرون وجود دارد. هر نفرون از یک گلومرل و توبول تشکیل میشود و جدار مویرگ های گلومرول مانند سایر مویرگ ها ی بدن از یک لایه سلول اندوتلیال و یک غشا پایه تشکیل شده است. گلومرول در امتداد خود توبول را تشکیل میدهد.خود توبول به سه بخش تقسیم میشود 1.پروکسیمال 2.قوس هنله 3.توبول دیستال. در اثر الحاق توبول های دیستال مجاری جمع کننده ادرار به وجود می اید این مجاری پس از عبور از کورتکس و مدولای کلیه به لگنچه تخلیه میشوند. حالب لوله ای به طول 25سانتی متر که از عضله ی صاف تشکیل شده است و کلیه را به مثانه متصل میکند. مثانه در لگن حقیقی و زیر استخوان عانه قرار دارد و عمل ان انبار کردن موقت ادرار است. مثانه از عضله ی صاف و عضله ی دتروسور تشکیل میشود و به طور طبیعی پس از تجمع حدود 250 تا 300 میلی متر ادرار در مثانه فرد احساس دفع ادرار میکند . مجرای پیشابراه در افراد مذکر 18 تا 20 سانتی متر و در افراد مونث حدود 4 سانتی متر است.